Wat als Gouda een Italiaanse stad was?

Sluit even je ogen en stel je het voor. De zon hangt laag boven de Markt. Mensen dwalen langzaam over kinderkopjes, een accordeon speelt ergens in de verte. Je hoort koffiekopjes op schoteltjes en flarden Italiaans gemurmel. Alleen… je bent niet in Bologna of Siena. Je bent in Gouda.

Want hoe gek het ook klinkt: als je goed kijkt, is Gouda eigenlijk al een beetje Italiaans.

De Markt = het piazza

Elke Italiaanse stad heeft er een: een centraal plein waar het leven zich afspeelt. Je eet er, kijkt er, rust er uit. In Gouda hebben we de Markt — met z’n terrassen, z’n geveltjes, en z’n oneindige zitplekjes. Net als in Italië draait het hier niet om haast, maar om aanwezigheid.

Het stadhuis = het palazzo

In Florence staan paleizen van marmer. In Gouda hebben we het stadhuis: witgrijs natuursteen, gotische torentjes, sierlijke trappen, rood-witte luiken. Het zou zó op een piazza in Toscane kunnen staan. Een gebouw dat niet alleen bestuurt, maar verbeeldt. Perfect decor voor een espresso in de zon.

Goudse stegen = Italiaanse steegjes

Loop eens door de stegen rondom de Markt en het hofje. Ze zijn smal, schaduwrijk, klinkergelegd. Zoals in Rome of Lucca leiden ze niet altijd ergens heen — behalve naar verrassing. Soms een hofje, soms een stilte, soms… een pizzazaak.

Kaas = cultuur

In Parma rolt men Parmezaanse wielen. In Gouda doen we hetzelfde — maar dan net wat vetter. Beide steden begrijpen: kaas is geen beleg, het is identiteit. En het mooie? Oude Goudse kaas smelt perfect op Napolitaans deeg. Je hoeft niet te kiezen.

Eten = samenzijn

De grootste overeenkomst is misschien wel deze: in zowel Italië als Gouda is eten méér dan vulling. Het is ritueel, ritme, rust. Niet ‘even iets nemen’, maar tafelen. Lachen. Verhalen delen.

En precies dat gebeurt in het Hofje van Jongkind.

Cantina van Jongkind: Italiaans in Goudse tongval

Wat als Gouda een Italiaanse stad was? Dan was ons hofje het pleintje waar je graag terugkomt. Waar de wijn open mag. Waar de geur van pizza door oude muren trekt. Waar tafels bedoeld zijn om samen aan te zitten, onder slingers, onder daglicht, onder verhalen.

Gouda ís misschien geen Italiaanse stad.

Maar soms voelt het wel zo.

Zeker bij ons.

Cantina van Jongkind – het Italiaanse pleintje in het hart van Gouda

Kom lunchen, borrelen en tafelen.